Slaaf van onze gedachten

Waar zal ik beginnen in deze discussie, honderden jaren geleden of in het heden. Honderden jaren geleden toen slavernij nog heel gewoon was of in het heden waar slavernij nog bestaat en waar duizenden op de vlucht zijn om aan slavernij te ontkomen. We noemen het wel geen slavernij meer, we hebben er andere woorden voor gevonden: “kindsoldaat “, “mensenhandel”, “vluchteling” , zwarte piet”en hoewel het twee aparte discussies zijn, zijn de reacties  van vele (helaas) hetzelfde. “wie onze tradities en gewoontes niet eert moet terug naar het land waar hij/zij vandaan komt” En hoewel ik me wel kan vinden in de (Nederlands beroemde) uitspraak “vol is vol” blijf ik wel kritisch kijken naar wat er allemaal fout is gegaan in ons regeringsbeleid. We hebben er , lang geleden,  voor gekozen om mensen naar Nederland te halen om de banen, die toen voor het oprapen lagen te vervullen. We hebben er voor gekozen om de mensen die hier woonde en werkte een bestaan te laten opbouwen. In het breedste zin van het woord. En ja, daar zijn ook rotte appeltjes in meegekomen of rotte appeltjes uit ontstaan.  Ik kan mijzelf nog herinneren dat wij een Marokkaans jongetje in de  zesde klas kregen, sprak alleen maar Frans en het eerste wat hij van ons aan Nederlands  leerde waren de woorden kut, lul en godverdomme en hoewel wij dat natuurlijk hilarisch vonden, met handen en voeten communiceerde , was zijn vader aan het werk in de kauwgomfabriek met dagen van 12 uur, zijn moeder werkte in de schoonmaak, ook zo’n 12 uur per dag en dat allemaal tegen een loon waar een gemiddelde scholier nu niet eens zijn bed meer voor uitkomt. Maar waar wij als klasgenootjes heel blij mee waren, hij had altijd kauwgom en snoepjes bij. We kregen toen ook al mee dat het Islamitische geloof een heel ander iets was dan wat we gewend waren. Mede dankzij de druk vanuit hun thuisland , werd het niet getolereerd dat moeders zonder hoofddoek de deur uit ging, laat staan ging werken. En hoewel ze de druk vanuit het thuisland het hoofd boden, leefde zij in voordurende angst. Hoe het verder met ze is afgelopen , weet ik niet. Maar later begreep ik pas dat er een soort van “maffiagroep” in zowel de Turkse als Marokkaanse gemeenschap er alles aan deed om het Islamitische geloof niet te laten samengaan met het Westerse. En in sommige gezinnen de druk zo groot werd, dat ze zich daar maar strikt aan hielden. Beter de vrouw thuis en een hoofddoek, dan de dood. Onze regering wist hiervan, anders had ik dit nooit kunnen lezen in mijn studieboeken. Maar heeft deze “maffiagroep” niet serieus genomen, zoals zoveel criminele organisaties, en mijn mening is dat het daardoor al scheef is gelopen. Toch zijn er zat die een deel Westerse gebruiken en een deel Islamitische gebruiken heeft overgenomen. Maar met name de toen jongeren, hebben daar een “tussen wal en schip” status aan overgehouden. Dat de IS op dit moment hoogtij viert is vreselijk. Ik heb geen juist woord voor mensen die ten koste van levens, hun visie duidelijk willen maken. Zelfs beesten zijn nog beter dan dat. Dat er hierdoor nu een overschot aan vluchtelingen ontstaat, lijkt mij duidelijk. Dat ook daaronder rotte appels zitten, is onvermijdelijk. Maar laten we nu de “maffiagroepen”wel serieus nemen. Laten we nu het probleem voor later bij de kiem smoren. Laten we sneller en doelbewuster deze vluchtelingen screenen.  Laten we ons niet lijden door angst, dat is inmiddels nooit de juiste raadgever geweest. Maar ook in de discussie over zwarte piet, kom op zeg we zijn nuchtere Hollanders. We vinden daar vast wel een draai voor. Wat de VN ook ervan vind. Zolang we zwarte piet als hulpje zien van de sint en niet als knecht  en al is hij zwart met huidskleurige strepen of zwart met witte handen, dat groen, paars, geel etc. vind ik echt niks, zodat de liedjes nog kloppen. Zolang we de kindjes een gezellig feest kunnen bieden met cadeaus, suprise, gedichtjes, speculaas, taai taai, en kruidnoten, kunnen we als nuchtere Hollanders daar vast wel een feestje van bouwen. En dat al dat sint snoep nu al in de winkel ligt, lijkt mij alleen maar makkelijk voor mensen die het financieel wat moeilijker hebben en zo hun uitgave voor dit kinderfeest kunnen verdelen in de maanden vooraf. I.p.v. in november, december alles in een keer. Laten we ons eens gaan concentreren op alle mensen die hulp nodig hebben, dan het ikke cultuur. Laten we ons concentreren op de rotte appels en die er eens uitplukken. i.p.v. alles over een kamp scheren. Want ja , vol is vol, maar alleen zo kun je ruimte creëren  en hulp bieden aan diegene die het echt nodig hebben.