Beetje beduusd over het feit dat Trump wel gelooft in klimaatsverandering, maar niet meer mee wil doen aan het klimaatverdrag. Ik kan die man gewoon niet snappen, is hij een ontsnapte Alien uit area 51 en is dit wat ons van buitenaards moet gaan helpen? Ik gooi de reclamefolders en krantjes maar weer in de papierbak en de plasticrommel in de zak…wie het kleine niet eert….. denk ik maar, want Trump dat is een verhaal apart. Ondertussen zijn er een aantal vermiste meisjes, er wordt weer massaal gedeeld en er doen zich verhalen rond over een donkere auto die meisjes klem rijdt, als merk wordt er zelfs BMW geroepen. Nogmaals geven we een waarschuwing aan onze dochter mee, blijft toch een stukje fietsen naar school. En we gaan vervolgens weer verder met de orde van de dag. Heerlijk zo een Pinksterweekend met een feestje hier en daar en ineens worden we opgeschrikt dat er weer een aanslag in Londen is waarbij weer 7 doden zijn te betreuren en weer radicalen gekken dit op hun geweten hebben. Ondanks dat nieuws blijven we feesten, laat mijn dag niet verpesten door deze gekken…..Het weer slaat een beetje om het koelt wat af, een buitje hier en daar, toch nog wel wat warmer voor de tijd van het jaar. Overal zijn er feesten vanwege Pinksteren en ergens in Manchester vind een benefiet concert plaats voor de slachtoffers van een eerdere aanslag bij een concert van Ariane Grande, 22 doden, hele jonge slachtoffers, weer door een geradicaliseerde gek. Ik kijk een stukje op tv en zie een artiest mens worden, geen nep lach en traan, nee pure emoties. Ik denk nog meisje je kan er niets aan doen, deze wereld is gek aan het worden en we staan erbij en kijken ernaar, machteloos…….Over the rainbow krijgt mijn kippenvelmomentje en een traan voor mijn eigen emotie, zo jong en dan al deze last op je schouder, pfffff, slik…..Ondertussen zijn er een aantal lichamen van gevonden van een is al bekend dat het een verdwenen meisje is , een aantal andere lichamen ook al geïdentificeerd als man, later op de avond word ook bekend van nog een meisje. Vermoord en misschien nog erger. Trump verdwijnt uit mijn gedachten, de slachtoffers uit Manchester eveneens, Adriane wordt een zangeres en ik zie mijn eigen dochter en denk, gelukkig veilig thuis. We zijn nog niet aan het verwerken van het een, of we moeten al hendelen met het volgende . Bunschoten-Spakenburg zo’n 87 km hiervandaan staat ineens op de kaart, rijdend in een auto ben je er zo. Het niet kunnen beschermen van je eigen vlees en bloed gevoel bekruipt mij. Laten ze maar overal camera’s hangen, zodat als ik het niet kan de politie nog wat kan zien. Wat geef ik erom dat mijn buur zijn camera de openbare weg kan zien en daardoor ook een stuk van mijn tuin……wat privacy wet…als je niets te verbergen hebt hoef je het ook niet te verbergen…….sla ik door? Waar gaat dit heen, wie weet hoe, wie weet wat? Woede, ongeloof, begrip, onwetend, machteloos, verdriet, dood, leven……Dit is mijn wereld………
