Als toeloop naar Koningsdag, Dodenherdenking en (jawel een keer in de 5 jaar) Bevrijdingsdag, besluipt mij een onaangenaam gevoel van kuddegedrag geleid door angst. Genietend van een heerlijk zonnestraaltje lees ik de kranten koppen, dat er duizenden vluchtelingen omkomen op gammele bootjes op zoek naar het geluk. Mannen, vrouwen en kinderen die hun laatste centen aan mensensmokkelaars geven en onder erbarmelijke omstandigheden de oversteek wagen. De oversteek naar het “rijke”westen. Ook ik kijk dan verbaasd in mijn portemonnee en denk “nou laat dat rijke maar weg”. Alleen kijk ik verder, verder dan geld. De uitdrukking “geld maakt niet gelukkig” (…het is alleen verdomd handig) laat mij zien dat ik een gezin heb, familie en vrienden. Ik kan typen wat ik wil, mijn gedachten de vrije wereld insturen en ja, ik kan het zelfs hardop uitspreken. Onze koning en zijn familie kunnen zich redelijk vrij zich onder de bevolking begeven en wij kunnen en mogen onze doden herdenken, we kunnen vrij in de natuur lopen en genieten van de zonnestralen. Of we nu voor PSV, Ajax of Feyenoord zijn we mogen dit uiten. We hoeven ons niet te verbergen om onze mening en we hoeven huis en haard niet te verlaten om geluk te zoeken. We moeten onze centen aan een regering geven (waar natuurlijk van alles over te zeggen valt), maar wij hebben er democratisch voor gekozen. We mogen onze regering een stelletje hypocrieten noemen zonder dat we hoeven te vluchten omdat we ons leven niet meer zeker zijn. We kunnen, mogen en doen heel veel, wat deze duizenden vluchtelingen niet mogen, kunnen en doen. En als menselijke kuddedier, roepen we dan dat het net goed is dat er duizenden vluchtelingen de dood verdienen. Want zo goed hebben wij het ook niet, vanachter onze pc, mobieltje met een peukje en een biertje in de hand. Want we worden geleid door angst, angst dat die gelukzoekers, meer geld krijgen dan wij, angst dat zij een groter huis krijgen dan wij, angst dat ze een ander geloof hebben dan wij. En natuurlijk kost het ons geld en natuurlijk heb je met een groot gezin een groot huis nodig en natuurlijk hebben ze een ander geloof. Maar wij hebben democratisch besloten om vluchtelingen op te nemen, we hebben democratisch besloten om hun tijdelijk een bijdrage te geven en wij hebben democratisch besloten dat wij een artikel 6 hebben vrijheid van godsdienst en levensovertuiging. En ik ben het met je eens dat je roept dat het niet ideaal is. Dat de opvangcentra’s beter ergens kunnen zijn waar we beter toezicht kunnen hebben. En het daarom beter niet in een woonwijk kan staan. Dat de procedures sneller moeten en dat als ze uit geprocedeerd zijn zo snel mogelijk weer terug moeten naar land van herkomst. Dat we misschien maar eens moeten ingrijpen in juist die landen waar het op dit moment zo rommelt, zonder dat wij er zelf beter van worden (olie, diamanten etc. ) Dat we de mensensmokkelaars harder moeten aanpakken. Maar nee, de angst dat je dan een ander de dood wenst, nee, die deel ik niet in mijn geluk. Al mag je mijn mening best als een kuddedier volgen.