Wat moet je dan schrijven na Sinterklaas, na alle ophef om Piet. Als ik voor mijn werk het Sinterklaasjournaal kijk, lijken de pieten meer op weg te zijn naar een voetbalwedstrijd van verschillende clubs, dan te klimmen op daken of verstoppen achter bomen. Enkele hebben hier en daar een veeg, maar het heeft niets meer weg van Sint en Piet. Helaas zullen wij er ons bij moeten neerleggen, maar wennen doet het niet. Gelukkig hebben de kindjes er minder moeite mee, maar de liedjes zijn ook aan het veranderen, dus als ouders met kleintjes ben je verplicht een cursus sinterklaas liedjes te volgen, want zwarte piet ging uit fietsen is zooooo 2016.
Over 2016 gesproken , bijna voorbij. De kerstbomen staan alweer ,of zijn onderweg. Kunst, echt, hout of alleen een lampje, kaarsje in huis, alles wat het maar gezellig maakt, tijdens deze donkere dagen. De dagen dat je ’s morgens in het donker naar het werk vertrekt en ’s avonds in het donker thuis komt. Dagen waarin eenzaamheid vaker toeslaat en nadenken over…..veelal toeneemt. Zo ook bij mij, niet de eenzaamheid maar het nadenken, soms zo diep dat mijn hersens kraken. Stilstaan bij van alles en nog wat overdenken en soms peinzen.
Wie hebben het niet gered, wie wel. Wie wil ik nog mee laten liften in mijn positieve, wie trekken meer naar het negatieve. Aan welke voorwaarden kan ik nog voldoen en kan ik deze voorwaarden nog respecteren. Is er nog wederzijds respect. Knopen doorhakken, loslaten, het “egoïstische” wat wil ik? Het zijn niet mijn beste vakken, zeg maar. Toch zal het wel eens moeten, uit bescherming voor mijzelf of van mijn gezin. Als ik in het positieve wil blijven en andere besluiten om in het negatieve te blijven, houd het op. En iedereen heeft tegenslag, maar het is wat je er mee doet, hoe je ermee omgaat. Er zijn altijd ergere dingen en als je niet aan jezelf werkt, kan je niet verwachten van een ander dat diegene dat ook doet. Geven en nemen, die balans vinden is soms heel moeilijk. Dus ja, ook ik moet geven en nemen en in sommige gevallen neem ik nu de afstand, omdat ik teveel heb gegeven.
Maar het opent weer andere deuren, nieuwe kansen, maar vooral positiviteit, meer dan voor het loslaten. Je maakt ruimte in jezelf, het negatieve eruit, positief erin zo te zeggen. En nee dat gaat niet zonder slag of stoot, of met enige weerstand, daar vecht je voor, dat is juist wat je wil, minder negatief veel meer positief. Het geeft je een heerlijk gevoel en in het begin ben je er ziek van, althans ik wel. Maar elke dag laat ik meer los, elke dag een stukje wat niet bij mij hoort, maar bij de ander. En zo wens ik de ander het beste, al het goede en dat zij ook het positieve zullen vinden, krijgen en behouden. Want dat zal altijd een stukje van mij zijn, positief.
Voor 2017 wens ik iedereen, gezondheid, liefde,geluk, maar vooral positief.
